Αριστερή Αντίσταση , Η στιγμή του μεγάλου όχι

«Μαύρο τετράγωνο», Κ. Μάλεβιτς

Αριστερή Αντίσταση

Η στιγμή του μεγάλου όχι

Αντίσταση στη Ευρωζωνική-μερκελική χούντα.

Αντίσταση στους μέχρι χθες ηττημένους εγχώριους μνημονιακούς τοποτηρητές, οι οποίοι ξαφνικά και απροσδόκητα έγιναν ουσιαστικά συγκυβερνήτες.

Αντίσταση στην ντόπια ολιγαρχία και μιντιοκρατία, που με μία κίνηση καταργεί όλες τις κατακτήσεις του κινήματος και ακυρώνει τα προτάγματα του κινήματος αντίστασης ενάντια στη νεοφιλελεύθερη χούντα.

Αντίσταση στη χούντα των αγορών, που με τους εγκάθετούς της ελέγχει πλέον και την παραμικρή οικονομική, κοινωνική, πολιτική και ιδεολογική οντότητα, ιδιαιτερότητα, θέση, κ.α. μέσα από το νέο μνημόνιο, απόλυτα νεοαποικιακής έμπνευσης.

Αντίσταση στον ολοκληρωτισμό του νέου παγκοσμιοποιημένου και ολιγαρχικού στην ουσία και στη δομή του καπιταλισμού. Το πρόσφατο νέο περήφανο ΟΧΙ του ελληνικού λαού, νέου ιστορικού υποκειμένου υπό συγκρότηση, έχει ανοίξει ένα ρήγμα στην κυριάρχηση των ταξη-φιλελεύθερων μονοκρατόρων, έτσι ώστε οι αφυπνισμένοι ευρωπαϊκοί λαοί να κάνουν ορμητική την είσοδό τους στην ιστορία. Βασικός στόχος η ανατροπή της Γερμανικής Ευρώπης και των πραιτόρων της. Συγχρόνως το ίδιο βασικός στόχος είναι η πρόταξη των ιστορικών ανθρωπιστικών και σοσιαλιστικών ιδεωδών.

Γενικευμένη λοιπόν Αριστερή Αντίσταση ενάντια στους σύγχρονους ταγματάρχες νέο- και ταξη-φιλελεύθερης κοπής, στη συνέχεια της ηρωικής αντίστασης του λαού μας με κάθε μέσο ενάντια στη χούντα των ταγματαρχών.

Η σύγχρονη πολύμορφη αριστερή αντίσταση, που αναπτύσσεται ήδη στη νεο-μνημονιακή Ελλάδα, συνιστά ένα αποφασιστικό βήμα απέναντι στην ήδη σε εξέλιξη γενικευμένη «καθορισμένη άρνηση», απέναντι σε ολόκληρο το σύστημα.

Η Αριστερή Αντίσταση προσβλέπει στο μετασχηματισμό της συστημικής κρίσης σε επαναστατική, αρχίζοντας από την Ελλάδα-αδύναμο κρίκο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, στην περίοδο της επιθανάτιας αγωνίας του. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποφευχθεί άμεσα η άριστα προσχεδιασμένη από το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο κάθοδός μας στη κόλαση. Εξάλλου δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι «Η μόνη ελπίδα είναι αυτοί που δεν έχουν καμία ελπίδα» (Β. Μπένιαμιν).

Βασίλης Φιοραβάντες δρ. Αισθητικής του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης και του Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Το κείμενο συνυπογράφει και ο Γιάννης Λαζαράτος αν. καθηγητής Αισθητικής Φιλοσοφίας - Ιόνιο Πανεπιστήμιο.